Λίγα λόγια…
…γιατί τα πολλά τα λόγια είναι φτώχεια.
Της Ελένης Ματθαίου
Υποψήφιας δημοτικής συμβούλου δήμου Θερμαϊκού
Είναι καιρός να ξυπνήσουμε και να κοιτάξουμε λίγο πέρα από τη μύτη μας. δεν είμαστε αμνοί προς σφαγή αλλά σκεπτόμενοι άνθρωποι και σαν τέτοιοι πρέπει να μάθουμε να ενεργούμε. Η ηττοπάθεια δεν αρμόζει στον Έλληνα. Έλληνας στην καρδιά και την ψυχή και όχι στα χαρτιά. Ας αναγεννηθούμε από τις στάχτες μας αποδεικνύωντας σε όλους ότι δεν φταίνε τα «υψηλά» μεροκάματα για την κατάντια της χώρας (άλλωστε αν ίσχυε κάτι τέτοιο χώρες σαν την Γερμανία θα έπρεπε να ήταν σε πολύ χειρότερη μοίρα, μιας και οι αμοιβές είναι πολλαπλάσιες απ’ τις δικές μας). Ας αναλάβουν οι ’’ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ’’ να βρουν και να επιστρέψουν τα ’’ΑΠΟΛΕΣΘΕΝΤΑ’’ και εμείς τις ευθύνες μας κάνοντας τον διευρυμένο Δήμο να ανθίσει.
Είμαστε από τους τυχερούς πολίτες της χώρας διότι συνενώνονται τρεις διαφορετικής χροιάς Δήμοι με βασικά προσόντα. Η Επανομή μαζί με το Μεσημέρι αποτελούν την βάση μας καθώς έχουν φυτική και ζωική παραγωγή – απαραίτητα για την επιβίωση του Ανθρώπου. Η Μηχανιώνα φιλοξενεί την μεγαλύτερη ιχθυόσκαλα των Βαλκανίων καθώς λένε και μπορεί να μας φιλέψει άριστους μεζέδες. Ο Δήμος Θερμαϊκού με τα τρία του Δημοτικά διαμερίσματα αποτελεί τον αστικό ιστό που εκτός από την κατανάλωση των προϊόντων μπορεί να αναλάβει την μεταποίηση και διακίνηση του πρωτογεννούς τομέα περιορίζοντας την αναγκαστική μετακίνησή του για την καθημερινή του εργασία το δυνατόν εντός των νέων ορίων του Δήμου. Ας μην προσκυνάμε για ξένες επενδύσεις που θα δουλέψον με λιγοστό προσωπικό, χαμηλές αποδοχές και μεγάλα κέρδη που το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα οφελήσουν κανέναν από μας. Με την κατάλληλη στήρηξη της νέας Δημοτικής Αρχής υπάρχουν πολλές δυνατότητες ανάπτυξης (στηριγμένοι σε νέες μορφές καλλιέργειας και ζωικής παραγωγής) που με την σειρά τους θα προσελκύσουν πολύπλευρες μορφές τουρισμού καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου προσφέροντας έτσι ποικοιλόμορφες θέσεις εργασίας. Μπορούμε να γίνουμε ένας μικρός παράδεισος με πλήθος αθλητικών και πολιτιστικών δραστηριοτήτων που θα μαγνητήσουν την νεολαία και θα της προσφέρουν ένα υγειές και ενδιαφέρον περιβάλλον δημιουργίας.
Και όλα αυτά βραχυπρόθεσμα και με μικρό κόστος αλλά με πολύ μεράκι και δουλειά.
Και για τους ’’άπιστους θωμάδες’’ δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω. Ας μην είμαστε λοιπόν ιδιώτες* αλλά ενεργοί πολίτες.
Όποιος απείχε της ψηφοφορίας ας αναλαγιστεί ότι λόγω της αποχής του δεν του πέφτει λόγος την επόμενη των εκλογών.Και ας συλλογιστούμε πως όποιος είναι καλή παρέα δεν είναι απαραίτητα και καλός εκπρόσωπός μας. Επίσης ο βαθμός συγγενείας δεν εγγυάται την λήψη σωστών αποφάσεων
Ψηφίζουμε όποιον θα μπορέσει να βάλει τις βάσεις για τις επόμενες γενεές (τα παιδιά και τα εγγόνια μας) και όχι όποιον κλείσει την λακούβα μπροστά από την δική μας πόρτα.
Ψηφίζουμε όποιον θα στέκετε πάντα δίπλα μας και θα βρίσκει λύσεις μέσα από την συζήτηση.
Ψηφίζουμε όποιον κάνει έργα ουσιαστικά από την αλλαγή της καμμένης λάμπας μέχρι την κατασκευή οδικού δικτύου, αθλητικών και πολιτιστικών εγκαταστάσεων...γοργά, οικονομικά και υπεύθυνα καθ’ όλη την διάρκεια της θητείας του και όχι προεκλογικές βιαστικές και πανάκριβες κατασκευές. Όποιον φροντίζει από το περιβάλλον και τα αδέσποτα μέχρι τους γέροντες.
ΘΕΛΟΥΜΕ ΟΛΟ ΤΟ ΠΑΚΕΤΟ
Σήμερα ούτε τα παιδιά δεν τα ξεγελάνε πια με καραμέλες και σοκολάτες.
Είμαστε σκεπτόμενοι πολίτες και το αποδυκνύουμε με τις υπεύθυνες πράξεις μας.
Με την ψήφο μας στηρίζουμε τον τόπο μας και ο τόπος μας έχει νέα όρια διευρυμένα.
Ας διευρύνουμε και τις σκέψεις μας – ΔΕΝ σηκώνει άλλο μπάλωμα το παπούτσι.
Υ.Γ.: Ιδιότης στην αρχαία Ελλάδα ήταν αυτός που δεν συμμετείχε στα κοινά. Από εκεί εξελίχθηκε η Αγγλική λέξη idiot = ηλίθιος.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέσα σε ένα μικρό σχετικά άρθρο έχει περιγραφεί εκτός των άλλων ο τρόπος που πρέπει να σκέφτεται ο πολίτης πριν μπει στη κάλπη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τέτοιες συμπεριφορές Θα είχαμε αποφύγει τον σημερινό αδυσώπητο διασυρμό και την εξαθλίωση.
Η αποχή έχει αποδειχθεί ακόμη και μαθηματικά οτι δεν είναι μέσο διαμαρτυρίας αλλά πολλές φορές ενισχύουμε και αυτόν που θέλουμε να τιμωρήσουμε πολιτικά!
Χαίρομαι για τις παραπάνω θέσεις γιατί όταν ο εντοπισμός των προβλημάτων συνοδεύεται και από εφαρμόσιμη λύση φεύγουμε από την εποχή ... του Μαυρογιαλούρου και πάμε στη πολιτική που απαιτούν οι καιροί: στη πολιτική "με το δάχτυλο στη πληγή".
Χωρίς μεμψιμοιρίες εμπνέεις βάσιμη ελπίδα σε μία μίζερη περίοδο.
Σου εύχομαι να συνεχίσεις με την ίδια δύναμη και την ίδια ειλκρίνεια